واژه چدن به خانواده ای از آلیاژ های متشکل از آهن، کربن ( که درصد آن ۲.۱۱ درصد تا حدود ۴.۵ درصد تغییر می کند. ) و سلیکون ( تا حدود ۳.۵ درصد ) اتلاق می شود.
چدن ها معمولا بر حسب مورفولوژی انجماد آنها، از دمای یوتکتیک به شرح زیر طبقه بندی می شود.
- چدن خاکستری یا آهن خاکستری
- چدن داکتیل، چدن نشکن
- چدن سفید
- چدن چکش خوار
- چدن با گرافیت فشرده
چدن ها بر اساس ساختار آنها، به صورت : فریتی، پرلیتی، آبدیده و تمپر شده، با آستمپر شده نیز طبقه بندی می شوند.
دیاگرام فاز تعادلی مربوط به چدن هاست که در آن مرز سمت راست ۱۰۰ درصد کربن، یعنی، گرافیت خالص است.
دمای یوتکتیک ۱۱۵۴ سانتی گراد است و بنابر این چدن ها در دماهای پایین تر از دماهای فولاد های مایع، کاملا مایع اند. در نتیجه، آهن با درصد کربن بالا، در دمای پایین تر از فولاد ریخته گری می شود.
هر چند سمانتیت در فولادها تقریبا به طور نامعین وجود دارد ولی کاملا پایدار نیست، بلکه وراپایدار است و با آهنگ بسیار پایین تجزیه می شود. اما سمانتیت می تواند به فریت و گرافیت تجزیه شود.
تشکیل گرافیت چدن
تشکیل گرافیت (گرافیتی شدن ) را می توان کنترل یا تقویت کرد و با اصلاح ترکیب و آهنگ ترکیب و با افزایش سیلیکون شتاب بخشید .
چدن خاکستری
در این ساختار گرافیت بیشتر به صورت پولک اس. این چدن، چدن خاکستری یا آهن خاکستری نامیده می شود. زیرا وقتی این چدن می شکند، مسیر شکست آن در امتداد پولک های گرافیت پدید می آید و بنابراین نمایی به رنگ خاکستری تیره دارد.
این پولک ها در چدن به عنوان عوامل تنش افزا عمل می کنند. در نتیجه آهن خاکستری انعطاف پذیری قابل اغماض دارد و در کشش ضعیف است، هر چند مانند دیگر مواد ترد در فشار مستحکم است.
دیدگاهتان را بنویسید