واژه روبات نخستین بار در سال ۱۹۲۰ توسط کاپک نویسنده چک در نمایشگاه RUR ( روبات ها جهانی سوم) وضع شد.
این واژه از ریشه چکی روباتا می باشد، که به معنی کارگر است. روبات صنعتی طبق تعریف عبارت است از یک مانیپلاتور چند کاره برنامه پذیر، که برای جابجایی مواد،قطعات و ابزارها یا لوازم دیگر،
با حرکت های برنامه ریزی شده، تغییر پذیر و انجام انواع کارهای دیگر طراحی شده است. به معنی گسترده تر واژه روبات، مانیپلاتورهایی را نیز که مستقیم توسط اپراتور هدایت می شوند شامل می شود.
به طور کلی، روبات صنعتی توسط سازمان بین الملل استاندارد (ISO) به این صورت تعریف شده است: ماشینی که از سازوکاری با چندین درجه آزادی تشکیل شده و اغلب دارای یک یا چند بازو است و قادر است یک ابزار، یا قطعه کار و وسیله بازرسی را بگیرد.
واحد کنترل آن به خصوص باید وسیله ای حافظه دار داشته باشد و گاهی ممکن است در آن، برای توجیه با محیط و اطرافیان، از وسایل حسی یا انطباقی استفاده شود. این ماشین های چند منظوره اغلب برای انجام کارهای تکراری طراحی می شوند و قابل انطباق با سایر عملیاتند.
نخستین روبات های صنعتی که در اوایل دهه ۱۹۹۰ عرضه شدند، در عملیات مخاطره آمیزی، نظیر جابه جایی مواد سمی و رادیواکتیو و بارگذاری و بارگیری قطعه کارهای داغ کوره ها و کارگاه های ریخته گری استفاده شدند.
برخی کاربردهای سرانگشتی روبات ها عبارتند از سه D’ (کارهای خسته کننده، کیف و خطرناک اعم از کارهای دست پایین، ولی ضروری) و سه H° (گرم، سنگین، مخاطره آمیز).
روبات های صنعتی از همان آغاز استفاده، برای حفاظت و ایمنی کارگر در کارگاه های تولیدی به وجود آمده اند و امروزه اجزای مهمی از فرایندها و سیستم های تولیدی شده اند.
این روبات ها به اصلاح بهره وری و کیفیت محصول و کاستن از هزینه های کارگری کمک می کنند.
دیدگاهتان را بنویسید