سه ماده اصلی که در تولید آهن و فولاد استفاده می شوند عبارتنداز : سنگ آهن، سنگ آهک و کک. گرچه آهن به حالت آزاد در طبیعت وجود ندارد ولی یکی از فراوان ترین عناصر در جهان است. که حدود ۵ درصد پوسته زمین را تشکیل می دهند.
سنگ های آهن اصلی تولید آهن و فولاد
سنگ های آهن اصلی عبارتند از تاکونیت ( یک سنگ سیاه چخماق مانند)، هماتیت ( یک کانی اکسید آهن ) و لیمونیت ( یک اسید حاوی آب ).
سنگ آهن پس از اینکه از معدن استخراج شد، به صورت ذرات ریز خرد می شوند، ناخالصی های آن از طریق مختلف مانند جداسازی مغناطیسی، جدا شده و کانی با استفاده از آب و چسب به شکل گندله ها و یا بریکیت هایی می آید.
اغلب گندله ها درد حدود ۶۵ درصد آهن خالص و ۲۵ میلی متر قطر دارند. سنگ تغلیظ شده ( مانند دیگر سنگ های تغلیظ شده ) پر عیار شده تلقی می شود. برخی سنگ معدن های غنی از آهن مستقیم و بدون گندله سازی استفاده می شوند.
کک:
کک از نوع مخصوص زغال سنگ قیری به دست می آید. که تا دمای ۱۱۵۰ سانتی گراد در گرم خانه های قائم گرم می شود و سپس با آب برنج های آبدهی خنک می شوند.
کک چند نقش در فولاد سازی دارد. یک تولید گرمای زیاد برای واکنش های شیمیایی در آهن سازی است. دوم، تولید مونواکسید کربن ( گازی احیا کننده، به این معنی که برای انجام واکنش های شیمیایی در آهن سازی است.
محصولات شیمیای جنبی کک در تولید پلاستیک ها و ترکیبات شیمیایی استفاده می شوند. گازهایی که در تبدیل زغال سنگ به کک متصاعد می شوند، به عنوان سوخت در عملیات کارخانه به کار می روند.
وظیفه سنگ آهک ( کربنات کلسیم ) جدا کردن ناخالصی ها از آهن مذاب است. سنگ آهک با ناخالصی ها و واکنش شیمیایی انجام داده، مانند سیاله ( به معنای جاری شدن به عنوان یک سیال ) عمل کرده، سبب می شود ذوب ناخالصی ها در یک دمای پایین صورت گیرید.
سنگ آهک با ناخالصی ها در می آمیزد و تشکیل سرباره می دهد، که سبک است و در سطح فلز مذاب شناور شده، در نهایت جدا می شود.
دیدگاهتان را بنویسید