در بازیابی، تبلور مجدد نشان داده ایم که تغییر شکل پلاستیک در دمای اتاق موجب تغییر شکل دانه ها و مرزدانه ها، افزایش کلی در استحکام و کاهش در انعطاف پذیری می شود.
این آثار را می توان با گرم کردن قطعه در محدوده دمایی خاص برای مدت زمانی معین، از بین ببرد و خواص فلز را به سطح اولیه آن بازگرداند.
این فرآیند به طور کلی بازپخت نامیده می شود. محدودیت دمایی و طول مدت زمان باز پخت به جنس ماده و عوامل دیگر بستگی دارد. سه اتفاق سر هم در خلال این فرآیند گرمایش رخ می دهد:
در بازیابی، تبلور مجدد :
در خلال بازیابی، که در محدوده دمایی خاص زیر دمای تبلور مجدد فلز رخ می دهد، تنش هایی که در نواحی زیاد تغییر شکل یافته حاصل شده اند، آزاد می شوند.
مرزدانه های فرعی شروع به تشکیل می نمایند (فرآیندی که چند ضلعی شدن نامیده می شود)، بدون این که تغییر قابل ملاحظه ای در خواص مکانیکی، نظیر سختی و استحکام قطعه حاصل می شود.
تبلور مجدد
فرآیندی که طی آن، در محدوده دمایی خاصی، دانه های جدید هم محور و عاری از کرنش شکل گرفته و جایگزین دانه های قدیمی تر می شوند. تبلور مجدد نامیده می شود.
دمای تبلور به طور کلی به عنوان درجه حرارتی که در آن طی مدت تقریبا یک ساعت، تبلور مجدد به طور کامل رخ می دهد، تعریف می شود. تبلور مجدد چگالی نابجایی ها را کاهش می دهد، استحکام را پایین و انعطاف پذیری فلز را بالا می برد.
سرب قلع، کادمیم و روی در دمایی حدود دمای اتاق تبلور مجدد می یابند. در نتیجه هنگامی که این فلزات سزد کاری می شوند، کار سخت نمی شود.
دیدگاهتان را بنویسید