پولک زنی فتوشیمیایی، که حکاکی نوری نیز نامیده می شود، صورت کامل شده ای از فرزکاری شیمیایی است. در این فرآیند، براده برداری از ورق نازک مسطح، معمولا با فنون عکاسی انجام می شود.
که این امر باعث شده به این قابلیت دستیابی نمود که روی فلزاتی بسیار نازک، اشکال پیچیده و بدون پلیسه پولک زنی کرد. معمولا به این فرآیند ماشینکاری فتوشیمیایی نیز گفته می شود.
مراحل کار پولک زنی فتوشیمیایی :
۱- نقشه قطعه ای که باید پولک زنی شود با بزرگنمایی تا ۱۰۰ برابر تهیه شده، سپس یک نگاتیو عکاسی ساخته و به اندازه قطعه تمام شده، کوچک می شود، نگاتیو کوچک شده را نقشه نقاشی می گویند.
نقشه اولیه با بزرگنمایی خطاهای ذاتی طرح را می تواند کوچک کنیم مثلا ۱۰۰ برابر، به این ترتیب اندازه قطعه کوچک می شود.
۲- پولک ورق با فرو بردن، پاشیدن یا پوشش دهی غلتکی با ماده حساس نسبت به نور ( مقاوم در برابر نور ) پوشانده شده و سپس خشک می شود. این پوشش اغلب امولسیون نامیده می شود.
۳- نگاتیو روی پولک پوشش دار و در معرض نور ماوراء بنفش قرار می گیرد، به این وسیله سطوح نور، سخت می شوند. ۴- پولک تشکیل شده و سطوح نور ندیده حل می شوند.
۵- پولک سپس در حمامی از محلول معرف ( مانند فرزکاری شیمیایی ) غوطه ور می شود، یا اینکه معرف روی پولک پاشیده می شود و سطوح بدون پوشش را حکاکی می کند.
۶- ماسک زدوده شده و قطعه کاملا شستشو می شود تا تمام رسوبات مواد شیمیایی آن برطرف شود.
قابلیت فرآیند پولک زنی فتوشیمیایی:
بعضی کاربردهای پولک زنی فتوشیمیایی توری های ضعیف، کارت های مدار چاپی، ورقه های موتور الکتریکی، فنرهای تخت و تلق های تلویزیون رنگی است.
هر چند این کار، کارگر ماهر نیاز دارد، ولی هزینه های ابزارآلات آن کم است، همچنین فرآیند را می توان خودکار کرد و برای حجم تولید های متوسط تا بالا اقتصادی است.
دیدگاهتان را بنویسید