تغییر شکل پلاستیک ممکن است با فشردن فلز انجام گیرد ( به گونه ای که در فورجینگ برای ساختن دیسک یک توربین واقع می شود) و یا با قرار دادن فلز تحت کشش، مانند کشش یک فلز ورق هنگام ساختن یک بدنه خودرو.
اگر قطعه ای از یک فلز چند بلوری با دانه های هم محور یکنواخت ( که در تمام جهت ها ابعاد یکسان داشته باشند، در دمای اتاق دستخوش تغییر پلاستیک ( سردکاری ) شود، دانه های آن تغییر شکل یافته و دراز می شوند.
در جریان تغییر شکل پلاستیک، مرزدانه ها صحیح و سالم باقی می مانند و پیوستگی جرم حفظ می شود. فلز تغییر شکل یافته، به سبب انسداد نابه جایی ها توسط مرزدانه ها، استحکام بیشتری از خودشان نشان می دهند.
این افزایش استحکام، به مقدار تغییر شکل ( کرنش ) فلز بستگی دارد؛ هر چه تغییر شکل بیشتر باشد، ماده مستحکم تر می شود.
به علاوه افزایش استحکام در مورد فلزات با دانه کوچک تر بیشتر است، زیرا این فلزات مساحت سطح مرزدانه ای بیشتری در حجم واحد فلز دارند.
بیشتر محصولات پس از اینکه با فنون فلز کاری فرآوری می شوند، خواص ناهمسانگرد مکانیکی پیدا می کنند، مقدار این ناهمساگردی بستگی به میزان تغییر شکل یکنواخت فلز دارد.
ناهمسانگردی :
ناهمسانگردی هم بر خواص مکانیکی و هم بر خواص فیزیکی فلزات اثر می گذارد.
برای مثال، فولاد ورزق مورد استفاده در ترانسفور ماتورهای الکتریکی به طریقی نورد می شوند که شکل حاصل، خواص مغناطیسی ناهمسانگرد در ورق به وجود می آورد.
دیدگاهتان را بنویسید