چرخدنده های مخروطی مستقیم اغلب در یک برش با یک تیغه فوم روی ماشین هایی با تنظیم اتوماتیک خشن تراشی ( تراش اولیه ) می شوند.
چرخ دنده سپس در یک دستگاه چرخ دنده تراشی به شکل دقیق نهایی پرداختکاری می شود. این روش چرخ دنده تراشی، شبیه روش چرخ دنده تراشی شانه ای است.
تیغه ها در این فرآیند در عرض پیشانی چرخ دنده مخروطی، مانند حرکت ابزار روی یک صفحه تراش، حرکت رفت و برگشتی می کنند.
ماشین های تراش چرخدنده های مخروطی حلزونی با همین اصل کار می کنند. تیغه حلزونی در اصل یک تیغه فرز پیشانی است که تعدادی تیغه برش با پهلوی راست دارد، که پیرامون آن بیرون آمدند.
فرآیند های پرداخت کاری چرخ دنده
دندانه های چرخدنده به هر روشی که ایجاد شده باشند، سطح صاف و دقت ابعادی کافی برای کاربردهای مورد نظر ندارند. به علاوه، این چرخ دنده ها ممگن است پر سرو صدا باشند، یا خواص مکانیکی آنها، نظیر عمر و خستگی به کافی بالا نباشد.
برای اصلاح سطح کیفیت چرخدنده ها، چندین فرآیند پرداختکاری وجود دارد. انتخاب نوع فرآیند پرداخت کاری را روش ساخت چرخ دنده و اینکه آیا چرخ دند ها با عملیات حرارتی سخت شده اند یا نه، تعیین می کند.
عملیات حرارتی می تواند موجب واپیچش قطعه شود. در نتیجه، برای به دست آوردن شکل دقیق دندانه، چرخ دنده ها باید در معرض عملیات پرداختکاری مناسبتی قرار گیرند.
صورت تراشی چرخ دنده
فرآیند صورت تراشی چرخ دنده، شامل تیغه برشی است که درست به شکل پروفیل دندانه پرداخت شده، ساخته شده و مقادیر کمی از فلز را از روی دندانه چرخ دنده بر می دارد.
دندانه تیغه برش در چند نقطعه در امتداد عرض آن شیار یا شکاف دار شده اند، در نتیجه، فرآیند، شبیه خان کشی است، حرکت تیغه رفت و برگشتی است.
صورت تراشی و صیقل کاری را تنها روی چند چرخ دنده هایی می توان انجام داد، که سختی آنها ۴۰ HRC یا کمتر باشد.
دیدگاهتان را بنویسید