عنوان جوشکاری مقاومتی (RW) شامل آن تعداد از فرآیند های جوشکاری است که در انها گرمای مورد نیاز برای جوشکاری توسط مقاومت الکتریکی بین دو قطعه مورد اتصال به وجود می آید.
اغلب برای محاسبه انرژی حرارتی واقعی قابل دسترس در جوشکاری، معادله H=I Rt را با یک ضریب K به کار می برند که نشان دهنده افت انرژی از طریق تشعشع و جابجایی است.
مقاومت کلی در این فرآیند ها ( برای مثال، در جوشکاری مقاومتی نقطه ای مجموع مقاومت های زیر است.
- مقاومت الکترودها
- مقاومت تماس الکترود _ قطعه کار
- مقاومت تک تک قطعاتی که باید جوشکاری شوند
- مقاومت تماس قطعه کار _ قطعه کار ( بین سطوح مماس )
افزایش واقعی دما در محل اتصال به گرمای ویژه و ضریب هدایت حرارتی فلزات مورد اتصال بستگی دارد.
برای مثال فلزاتی نظیر آلومینیم و مس ضریب هدایت بالایی دارند، در نتیجه به تمرکز حرارتی بیشتری نیاز دارند ، با جوشکاری مقاومتی می توان فلزات همجنس و نا همجنس را جوشکاری کرد.
فرآیند های جوشکاری مقاومتی که در دهه ۱۹۰۰ توسعه یافته اند، ماشین آلات تخصصی لازم دارند. بسیاری از این ماشین ها امروزه با کنترل کامپیوتری برنامه پذیر کار می کنند.
ماشین آلات جوشکاری مقاومتی اغلب قابل حمل نیستند و فرآیند در اصل برای استفاده در کارخانه های تولید و کارگاه های ماشینکاری مناسب است.
دیدگاهتان را بنویسید