اره کاری
اره کاری یک عملیات برشکاری است که در آن ابزار برش، تیغه اره ای دارای یک سری دندانه کوچک (اره) است و هر دندانه مقدار کمی براده برمی دارد.
این فرایند برای تمام مواد فلزی و غیر فلزی که قابل ماشینکاری با سایر فرایندهای برشکاری اند، به کار می رود و قابلیت ایجاد اشکال گوناگون را دارد.
فرآیند اره کاری
اره کاری فرایند براده برداری حجیم و کارامدی است و می توان با آن اشکالی نزدیک به شکل خالص، از مواد اولیه به وجود آورد.
عرض برش (شیار برش اره) در اره کاری معمولا باریک است، بنابراین این فرایند مواد کمی تلف می کند.
انواع زیادی از شکل و فاصله بندی دندانه ها و ضخامت ها، عرض ها و اندازه های تیغه اره وجود دارد. تیغه اره ها از فولادهای کربنی و فولادهای تندبر (۲ – M و ۷ – M) ساخته می شوند.
کاربرد تیغه های اره
تیغه اره های با نوک دندانه کاربایدی یا فولاد تندبر، برای اره کاری مواد سخت تر به کار می روند.
تنظیم (چپ و راست کردن دندانه، از این جهت مهم است که حرکت آزاد اره را در قطعه (به دلیل ایجاد عرض برش پهن تر فراهم می کند تا اره بدون گیر کردن و مقاومت اصطکاکی حرکت کند.
این کار، گرمای حاصل را نیز کاهش می دهد؛ گرما می تواند اثر نامطلوبی بر برش، به خصوص هنگام برشکاری ترموپلاستیک ها داشته باشد.
اره کاری اصطکاکی
اره کاری اصطکاکی فرایندی است که در آن تیغه یا صفحه فولاد نرم با سرعتی به قطعه کار کشیده می شود.
انرژی اصطکاکی در این فرآیند به گرما تبدیل می شود و به سرعت منطقه باریکی را در قطعه کار نرم می کند. عمل تیغه یا صفحه که گاهی دندانه یا فاق هایی هم دارد، فلز نرم شده را از ناحیه برش دور و بیرون می پراند.
گرمای به وجود آمده در قطعه کار، ناحیه گرمازده ای روی سطح برش به وجود می آورد، به این ترتیب فرآیند اره کاری می تواند اثر نامطلوبی بر خواص اره بگذارد.
دیدگاهتان را بنویسید