جستجو کردن

ماشینکاری سریع

ماشینکاری سریع (ماشینکاری سرعت بالا) با افزایش تقاضا برای بهره وری بیشتر و هزینه های تولید کمتر در حال گسترش می باشد. مطالعات گسترده ای از سال های ۱۹۵۰ به این سو برای افزایش آهنگ براده برداری در ماشینکاری، به ویژه برای کاربردهای صنایع هوافضا و خودروسازی، انجام گرفته است. مشخص ترین کار، افزایش سرعت برشکاری است.

واژه سریع یک مفهوم نسبی است، به عنوان یک دستورالعمل کلی محدوده تقریبی سرعت های ماشینکاری را می توان به این قرار تعریف کرد:

سرعت محور دوران در این ماشین ها ممکن است تا ۴۰۰۰۰ rpm برسد. هرچند برای قابلیت اطمینان بیشتر و کم کردن مدت زمانی که طی آن دستگاه به علت تعمیر خرابی هایی که در آن پیش می آید می خوابد (برای مثال در صنایع خودرو سازی) این سرعت ها اغلب به ۱۵۰۰۰ rpm  محدود می شود. توان مورد نیاز محور دوران در ماشینکاری سرعت بالا اغلب در حد w/rpm 0.004 است، در حالی که این توان در ماشینکاری سنتی در حد ۰.۲ تا ۰.۴ می باشد.

ماشینکاری سرعت بالا

محور دوران این گونه ماشین ها یک موتور الکتریکی یکپارچه دارد. آرمیچر این موتور روی شفت سوار است و استاتور آن در دیواره پوسته شفت قرار دارد. یاتاقان های این موتور ممکن است المان غلطکی یا هیدرواستاتیکی باشند. تحقیق و توسعه زیادی در زمینه  ماشینکاری سریع آلیاژهای آلومینیوم، آلیاژهای تیتانیوم، فولادها و سوپرآلیاژها انجام شده است.

ماشینکاری سریع

اطلاعات زیادی در مورد اثر سرعت های زیاد بر نوع براده تولید شده، نیروها و توان برشکاری، دماهای پدید آمده، ساییدگی ابزار، صافی سطح و اقتصاد فرایند جمع آوری شده است. این مطالعات نشان می دهند که ماشینکاری سرعت بالا برای کاربردهای معینی می تواند اقتصادی باشد. در نتیجه امروزه این شیوه با پنج تا ده برابر بهره وری نسبت به ماشینکاری سنتی، در تولید اجزای توربین هواپیما و موتورهای خودرو اجرا می شود. عامل مهم در توجیه ماشینکاری سریع، نیاز به بهبود تلرانس ها در عملیات برشکاری است. با ماشینکاری سریع، بیشتر گرمای تولید شده در برشکاری همراه براده دفع می شود به گونه ای که ابزار و قطعه کار همواره در دمایی نزدیک به دمای محیط قرار می گیرد.

عوامل مهم ماشینی در عملیات ماشینکاری سرعت بالا عبارتند از: