ماشینکاری الکتروشیمیایی ( ماشینکاری ECM ) عکس فرایند آبکاری است. در این روش یک الکترولیت به عنوان حامل جریان عمل می کند و حرکت سریع الکترولیت در حد فاصل بین ابزار-قطعه کار، یون های فلز را قبل از آن که مجالی برای رسوب روی ابزار (کاتد) پیدا کند از قطعه کار (آند) می شوید و می برد. توجه داشته باشید که حفره حاصل مادگی جفت ابزار است. اشکال اصلاح شده این فرایند برای روتراشی، پیشانی تراشی، شیارزنی، دایره دراوردن و عملیات فرم تراشی(که در آن ها الکترود به عنوان ابزار برش عمل می کند) استفاده می شود.
در ماشینکاری الکتروشیمیایی ( ماشینکاری ECM ) ابزار شکل داده شده اغلب از برنج، مس، برنز یا فولاد زنگ نزن ساخته شده اند. الکترولیت یک محلول نمک معدنی با ضریب هدایت زیاد، نظیر سدیم کلراید مخلوط با آب یا نیترات سدیم است. الکترولیت با دبی زیاد از طریق معبرهای ابزار پمپاژ می شود. یک منبع قدرت مستقیم با ولتاژ ۲۵-۵ ولت چگالی جریان را حفظ می کند.
ماشین هایی با ظرفیت ۵ تا ۴۰۰۰۰ آمپر برای این کار وجود دارد و آهنگ نفوذ ابزار متناسب با چگالی جریان است. از آن جا که آهنگ براده یرداری فقط تابع آهنگ تبادل یون است، بنابراین از استحکام، سختی یا چقرمگی قطعه کار تاثیر نمی پذیرد.
قابلیت های فرایند :
ماشینکاری الکتروشیمیایی ( ماشینکاری ECM ) اغلب برای ایجاد حفره های پیچیده در مواد پر استحکام، به ویژه در صنعت هوافضا، برای تولید انبوه پره های توربین، قطعات موتور جت و نازل ها به کار می رود. همچنین برای ماشینکاری حفره های قالب فورجینگ (ماتریس سازی) و ایجاد سوراخ های کوچک استفاده می شود.
ماشینکاری الکتروشیمیایی ( ماشینکاری ECM ) سطح بدون پلیسه به جا می گذارد. در واقع از این روش می توان برای پلیسه گیری نیز استفاده کرد. در این فرایند هیچ گونه آسیب حرارتی به قطعه وارد نمی شود و فقدان نیروی ابزار از واپیچش قطعه جلوگیری می کند. به علاوه ساییدگی ابزار نیز منتفی است و فرایند قابلیت تولید اشکال پیچیده و همینطور ماشینکاری مواد سخت را دارد. اما خواص مکانیکی قطعاتی که با فرایند الکتروشیمیایی(فرایند ECM) ساخته می شوند باید به دقت با آنچه به روش های دیگر براده برداری تولید می شوند مقایسه شود.
ملاحظات طراحی برای ماشینکاری الکتروشیمیایی ( ماشینکاری ECM ) :
- الف) به دلیل تمایل الکترولیت به خوردن و از بین بردن اشکال تیز، ماشینکاری الکتروشیمیایی برای تولید گوشه های قائمه یا کف مسطح مناسب نیست.
- ب)کنترل جریان الکترولیت نیز ممکن است دشوار باشد، بنابراین حفره های نا منظم را نمی شود به شکل مورد نظر و دقت ابعادی قابل قبول ایجاد کرد.
- ج) در طرح ها لازم است برای سوراخ ها و حفره هایی که باید ماشینکاری شوند شیب کمی پیش بینی شود.
دیدگاهتان را بنویسید