در فرایندهای ماشینکاری شیمیایی که تا اینجا بیان شد، عمل براده برداری به واسطه تشکیل براده، سایش یا ریزتراش انجام می گیرد. اما، مواردی وجود دارد که در آنها این فرایندها به صورت رضایت بخش و اقتصادی امکان پذیر نیست.
یا حتی دلایل زیر غیر قابل انجام است :
- سختی و استحکام ماده بسیار زیاد (گاهی بالای HB 400)، یا این که ماده بسیار ترد است.
- قطعه کار بسیار ارتجاعی، باریک، یا ظریف تر از آن است که در برابر نیروهای برشکاری یا سنگ زنی پایداری کند. با این که فیکسچربندی، یعنی بستن آنها در وسایل کارگیر دشوار است.
- شکل قطعه، از قبیل اشکالی مانند پروفیل های داخلی و خارجی یا سوراخ های کم قطر نازل های تزریق سوخت، پیچیده است.
- صافی سطح و تلرانس های ابعادی مورد نیاز دقیق تر از آن است که با فرایندهای دیگر به دست می آید.
- افزایش دما یا تنش های پسماند در قطعه کار مطلوب و قابل قبول نیست.
این نیازمندی ها منجر به گسترش امکانات شیمیایی، الکتریکی، لیزری و سایر وسایل براده برداری شد. این روش های پیشرفته که در گذشته ماشین کاری غیر سنتی یا غیر معمول نامیده می شد و در سال های دهه ۱۹۶۰ پیدا شدند)
ماشینکاری شیمیایی :
ماشینکاری شیمیایی از روی مشاهده اثر مواد شیمیایی بر فلزات و حکاکی آنها و به این ترتیب باربرداری به مقدار اندکی از سطح قطعه کار پیدا شده است ، این فرایند با انحلال شیمیایی به کار گیری معرف های شیمیای یا محلول حکاکی مانند محلول اسیدی یا بازی انجام می گیرد.
ماشینکاری شیمیای قدیمی ترین فرآیند ماشینکاری غیر سنتی است و برای کنده کاری فلزات و سنگ های تخت ، پلیسه گیری و به تازگی در تولید صفحات مدار چاپی و تراشه های ریز پردازنده استفاده می شود.
فرزکاری شیمیایی :
در فرزکاری شیمیایی، ( ماشین کاری شیمیایی ) حفره های کم عمق روی صفحات، ورق ها ، قطعات فورجی و اکستروژن ها (اغلب به منظور کاستن از وزن کلی آنها ) ایجاد می شوند. این فرآیند در انواع گسترده ای از فلزات ، با عمق های براده برداری به کار گرفته شده است .
خوردگی انتخابی توسط معرف های شیمیایی در بخش های مختلفی از سطوح قطعه کار یا لایه هایی از ماده قابل برداشت که ماسک زنی نا میده می شوند. یا با غوطه ور سازی موضعی در معرف شیمیایی کنترل می شود.
فرزکاری شیمیایی از مراحل زیر تشکیل میشود:
- ۱- اگر قطعه تحت ماشینکاری شیمیایی ، تنش های پسماند از فرایند های قبلی داشته باشد، این تنش ها باید آزاد شوند تا از واپیچیدگی قطعه پس از فرزکاری شیمیایی جلو گیری شود.
- ۲- سطوح باید به طور کامل چربی زدایی و تمیز شوند تا از چسبیدن خوب ماده پوشینه و براده برداری یکنواخت اطمینان حاصل شود پوسته های بر جای مانده از عملیات حرارتی نیز باید بر طرف شوند.
- ۴. ماسکی که نواحی مختلف نیازمند به حکاکی را پوشانده به روش مالیدن و سابیدن جدا می شود.
- ۵. سطوح بدون پوشش با محلول های حکاکی نظیر هیدرو اکسید سدیم (برای آلومینیم )، محلول های های اسید کلریدریک و اسید نیتریک (برای فولادها)، یا کلراید آهن (برای فولادهای زنگ نزن) حکاکی می شوند. برای به دست آوردن عمق براده برداری یکنواخت، کنترل دما و به هم زدن محلول حکاکی هنگام فرز کاری شیمیایی، اهمیت دارد.
- ۶. قطعات پس از ماشین کاری، برای جلوگیری از واکنش بیشتر با محلول های به جا مانده، باید کاملا شستشو شوند.
- ۷. ته مانده ماسک زدوده شده و قطعه تمیز کاری و بازرسی می شود.
- ۸. ممکن است روی قطعات فرز کاری شیمیایی شده عملیات تکمیلی نیز انجام شود.
- ۹. این سلسله عملیات را می توان برای ایجاد حفره های پله ای و کانتورهای گوناگون تکرار کرد قابلیت های فرایند ماشین کاری شیمیایی
فرزکاری شیمیایی ( ماشین کاری شیمیایی ) در صنعت هوا فضا برای برداشتن لایه های کم عمق از قطعات بزرگ هواپیما، قطعات پوسته موشک و قطعات اکستروژنی بدنه هواپیما به کار می رود.
ظرفیت مخزن معرف ها است. این فرایند برای تولید افزاره های میکروالکترونیکی نیز به کار می رود. دامنه تغییرات صافی سطح و تلرانس هایی که با فرایندهای ماشین کاری شیمیایی و سایر فرایندهای ماشین کاری شیمیایی به دست می آید.
برخی آسیب های سطحی ممکن است در اثر فرزکاری شیمیایی ( به سبب حکاکی ترجیحی و خوردگی بین دانه ای ) یه وجود آید ، که اثری نامطلوب بر خواص سطح قطعه می گذارند.
دیدگاهتان را بنویسید