منبع انرژی در ماشینکاری پرتو الکترونی (EBM) الکترونهای پر سرعت اند که به سطح قطعه کار برخورد کرده و ایجاد گرما می کنند. این ماشینها با ولتاژهای ۵۰ کیلو وات تا ۲۰۰ کیلو وات برای شتاب دهی به الکترون ها تا سرعت های %۵۰ الی %۸۰ سرعت نور کار می کنند.
شباهت کاربردی ماشینکاری پرتو الکترونی به ماشینکاری پرتو لیزری
کاربردهای این فرآیند شبیه کاربردهای ماشینکاری پرتولیزری است، با این تفاوت که EBM خلاء لازم دارد. در نتیجه از این فرآیند بسیار کمتر از ماشینکاری پرتولیزری استفاده می شود.
ماشینکاری پرتو الکترونی برای برشکاری دقیق انواع متعدد فلزات استفاده می شود. صافی سطح حاصل از این ماشین کاری بهتر و عرض راه برشی، باریکتر از آن است که با فرآیند های گرمایی به دست می آیند .
تعامل پرتوالکترونی با سطح قطعه کار، اشعه ایکس خطرناکی ایجاد می کند. در نتیجه این دستگاه باید حتما توسط پرسنل آموزش دیده مجرب، به کار گرفته شود.
برشکاری قوس پلاسمایی
در برشکاری قوس پلاسمایی ( PAC )، از پرتوهای پلاسما ( گاز یونیزه ) برای برش سریع ورق ها و صفحات آهنی و غیر آهنی استفاده می شود.
دماهای به وجود آمده بسیار بالا است ( در اشعه اکسیژن به عنوان یک گاز پلاسما است ). بنابراین سرعت این فرآیند زیاد، عرض راه برش کم و صافی سطح برش نیز خوب است.
آهنگ های براده برداری، بسیار بیشتر از فرآینده های EDM و EBM است و قطعات را با تکثیر پذیری خوب می توان ماشین کاری کرد. برش پلاسما امروزه با استفاده از کنترل کننده های برنامه پذیر به شدت اتوماتیک شده است.
ملاحظاتی طراحی ماشینکاری پرتو الکترونی
- دستور العمل های LBM به طور کلی در مورد EBM نیز صادق است.
- ازآنجا که اتاقک های خلاء ظرفیت محدودی دارند، بنابراین برای آهنگ تولید بیشتر در هر چرخه، باید اندازه قطعات کاملا متناسب با اندازه اتاقک خلاء باشد.
- اگر تنها بخش کوچکی از قطعه کا، نیاز به ماشینکاری پرتو الکترونی داشته باشد، باید تولید آن به عنوان مجموعه ای از قطعات کوچکتر که بعد از ماشینکاری پرتوالکترونی به هم منتاژ خواهد شد، مورد ملاحظه قرار گیرد.
دیدگاهتان را بنویسید