لوازم کارگیر در ماشین ابزار ها و عملیات ماشینکاری اهمیت ویژه ای دارند. در یک ماشین تراش، یک سر قطعه کار به وسیله یک سر نظام ، فشنگی، صفحه نظام یا مندرل به محور دوران بسته می شود.
یک سر نظام معمولا مجهز به سه یا چهار فک است. سه نظام ها اغلب یک رزوه مارپیچی دارند که موجب خود مرکز شدن فک ها می شود.
سه نظام ها برای قطعه کارهای گرد، مانند میل گرد، لوله و مقاطع لوله ای، که می توان آن ها را استفاده کرد. چهار نظام ها فک های مستقلی دارند که می توان براش تراش قطعه کار های مربعی، مستطیلی، یا اشکال نامعین به کار برده شود.
به دلیل آنکه چهار نظام ها ناهموارتر از سه نظام ها ساخته می شوند، بنابراین برای قطعه کارهای سنگین یا برای کارهایی که مرکز کردن آنها مهم است و نیاز به چند نظام دارند، به کار می روند.
فشنگی
فشنگی در اصل یک بوش مخروطی با چاک طولی است. قطعه کار که عموما به قطر حداکثر یک اینچ است. در داخل فشنگی قرار می گیرد و سپس فشنگی به شیوه مکانیکی روی محور دوران کشیده می شود.
سطوح مخروطی، پارچه های فشنگی را به طور شعاعی جمع می کنند و به این ترتیب قطعه کار را محکم می بندند. فشنگی ها برای قطعه کارهای گرد و نیز سایر اشکال (یعنی قطعه کار های چهار گوش یا شش گوش ) استفاده می شوند.
مزیت استفاده از فشنگی
مزیت استفاده از فشنگی به جای سه نظام یا چهار نظام، این است که فشنگی تقریبا تمام سطح پیرامون قطعه را می گیرد و این برای قطعات دارای مقاطع کوچک بسیار مناسب است.
از آنجا که حرکت شعاعی پارچه های فشنگی کوچک و محدود است، در نتیجه قطر کار کلا باید اندازه اسمی فشنگی باشد.
دیدگاهتان را بنویسید